Willem: ‘Zo’n drie jaar geleden werd me gevraagd om voor een weekje de social media van de gemeente Rotterdam bij te houden. Het was hen namelijk opgevallen hoe ik met social media om ging en hoe groot de respons daarop was. Dat vond ik natuurlijk een hele eer. Aan het begin van die week moest ik mezelf introduceren en ik besloot een filmpje te maken. Nu is er in Rotterdam één plek die heel belangrijk voor mij is en dat is het beeld “De verwoeste stad” van Zadkine. Waarom? Voormalig stadsdichter Derek Otte zei ooit over dat beeld “Van handen naar de hemel naar klauwen uit de mouwen”. Dat greep mij heel erg aan en toen vielen voor mij de puzzelstukjes op zijn plek. Zelfs als ik ga stappen, ga ik altijd even naar dat beeld, dat vind ik rustgevend. Dat filmpje voor de gemeente Rotterdam nam ik daar op en daarin stelde ik mijzelf voor. De gemeente Rotterdam plaatste dit filmpje en schreef daar bij: volg deze Rotterdambassadeur. En zo is het dus begonnen.
Anders
In die tijd werkte ik al voor mezelf en ik wilde eigenlijk meer voor de stad gaan doen. Eerder werkte ik zo’n twintig jaar in de reclame, maar daar was ik wel een beetje klaar mee. Dat begon ook zijn tol te eisen, te veel reizen, te veel naar het buitenland. Dat is niet goed voor je lichaam en voor je leven. Twaalf jaar geleden werd ik ziek en mede daardoor besloot ik om dingen anders te gaan doen. Ik wilde onder mijn eigen naam verder gaan en vooral dingen gaan doen waar ik zelf blij van werd. Bij de Kamer van Koophandel schreef ik me drie jaar geleden in als “Rotterdambassadeur” en ik claimde de url rotterdambassadeur.nl. Daar doe ik nu nog niks mee, maar je kunt het alvast maar hebben. Daarnaast maakte ik een Facebook- en een Instagramaccount.
Yuppificatie
En ja, wat ik concreet doe? Ik ben zo’n drie dagen in de week stadsgids voor grote en kleine groepen en inmiddels ook voor allerlei bedrijven. Dat gidsen doe ik op verschillende vervoersmiddelen. Wandelend of op de fiets, op de eScooter of de elektrische tuktuk. Ik laat mensen de highlights van de stad zien. Dus het Centraal Station, het stadhuis, het Timmerhuis en de Markthal. Ook laat ik mensen graag de rauwe kant van de stad zien en daarvoor neem ik ze mee naar Zuid. Ik ben een echte verhalenverteller en ik steek mijn mening niet over stoelen of banken. Zo vind ik het fenomeen “bakfiets” echt de yuppificatie van een buurt. Er komen in Rotterdam ook steeds meer yuppenwijken bij en de huizen worden onbetaalbaar. Voor starters is op de woningmarkt op dit moment niet zoveel mogelijk. Zelf woon ik op Oud-IJsselmonde. Daar kocht ik destijds een huis wat nu een veelvoud waard is. Dat huis kan ik natuurlijk verkopen, maar dan moet ik weer ergens anders naar toe. En ik ga niet naar een buurgemeente of naar een andere stad. Ik woon in Rotterdam en hier ga ik ook dood. Ooit.
Rauw
Als ik het rauwe Rotterdam wil laten zien, zijn er eigenlijk niet eens meer zoveel plekken waar ik naar toe kan. Ze zijn er natuurlijk nog wel, maar steeds verder van het centrum af. De Fenix Food Factory is wel rauw, maar ook daar gaat het veranderen. De huren stijgen, de stad wordt steeds groter, er komen steeds meer mensen bij. Zelf bij Jinek wordt Rotterdam de hemel in geprezen. En dan volgend jaar misschien het songfestival. Daar heb ik persoonlijk niets mee, maar het moet natuurlijk wel in Rotterdam plaatsvinden.
Maas
Rotterdam is heel belangrijk voor mij. Ik heb geen bloed in mijn aderen, bij mij stroomt de Maas erdoor. Al heb ik zelf wel moeite met het feit dat er tegenwoordig zoveel mensen zijn die trots rondbazuinen dat ze “RotterdammerT” zijn. Dat vind ik helemaal niks. Als je hier woont of hier geboren bent, mag je je Rotterdammer noemen, maar je hoeft je er niet op te laten voorstaan. En al ben ik heel trots op mijn stad, er gebeuren ook dingen waar ik het niet mee eens ben. Zoals de enorme bezuinigingen bij Stadsbeheer. Het is nu al niet overal heel schoon en ligt ergens veel troep, dan is het makkelijk om de rommel van jezelf erbij te gooien. Dat vind ik jammer. Zelf zit ik in het permanente campagneteam van Leefbaar. We nemen waar wat er gebeurt. Met elkaar hebben we veel ogen en oren. Ik vind het leuk, want ik vind politiek leuk. Ik zat eerder vier jaar in de burgerjury, dat was erg mooi en zinvol voor mijn gevoel. Ik leerde er veel, heb veel mensen leren kennen en mensen met elkaar kunnen verbinden. Want daar hou ik van: mensen met elkaar verbinden.
Abseilen
De dingen die ik voor de stad doe, doe ik vanuit een positieve instelling. Kijk, op ieders weg komt een hoop shit, maar ik probeer steeds de mooie dingen eruit te halen. Ik doe dingen die ik vroeger nooit gedurfd zou hebben. Zoals abseilen van de Euromast terwijl ik hoogtevrees had. Toen ik daar aan dat touwtje hing, raakte ik in gesprek met de begeleider die naast mij hing. Dat was zo’n persoonlijk gesprek en dat raakte mij zo, dat ik vervolgens volledig in peace met mijzelf kwam en de angst voor de hoogte verdween. Dus nu ben ik ook van mijn hoogtevrees af.
Op een gegeven moment werd ik benaderd om huizen te ontruimen. Dat doe ik nog steeds onder de noemer #sjouwenzondermauwen. Daarnaast ben ik privéchauffeur en rijd ik voor festivals. En ik installeer zonneschermen. Ik ben eigenlijk van allerlei markten thuis. En tussendoor ga ik graag op vakantie naar Thailand. Daar ben ik inmiddels 34 keer geweest.
Gers! en het Ronald McDonald Huis Sophia Rotterdam
Naast mijn Rotterdambassadeurschap ben ik ook ambassadeur van Gers!. In 2012 kwam ik in contact met Edwin Veekens, initiatiefnemer van Gers! Na elke lancering breng ik de magazines rond in de stad. Altijd leuk om effe bij te kletsen met Rotterdamse ondernemers. Ook ben ik ambassadeur van het Ronald McDonald Huis Sophia Rotterdam. Twaalf jaar geleden kreeg ik kanker, daarvan ben ik genezen. Daarvoor prijs ik mezelf nog steeds enorm gelukkig. Daarom wil ik graag iets terug doen. Ik probeer vooral een stuk bewustwording te creëren over hoe belangrijk zo’n huis is waar ouders bij hun zieke kinderen kunnen blijven. Natuurlijk is er altijd geld nodig, maar er is ook heel veel behoefte aan vrijwilligers.
Rotterdammer
Wat een echte Rotterdammer is? Als je van huis uit mee krijgt dat je nooit bij de pakken neer moet gaan zitten, dat je gewoon moet doen en dat je vooral jezelf moet zijn. Over dat laatste heb ik lang gedaan, maar ik kan wel stellen dat ik nu eindelijk mezelf ben. Ook dankzij mijn vrouw (en kinderen) kan ik zijn wie ik ben. Zie je mij in de stad, dan loop ik in korte broek, ongeacht de temperatuur. Hier voel ik mij gelukkig in. Ik sta positief in het leven en dat wil ik graag zo houden!’
Willem H. van Wijk
06 – 17 47 32 15
info@rotterdambassadeur.nl
K.v.k. 68880979
Willem H. van Wijk
06 – 17 47 32 15
info@rotterdambassadeur.nl
K.v.k. 68880979
Rotterdambassadeur © 2020. All Rights Reserved
Rotterdambassadeur © 2020.
All Rights Reserved